Search

“Huih... jauhnya!”
“Kat mana?”
  • Share this:

“Huih... jauhnya!”
“Kat mana?”
Ipoh.”
“Datang awal sikit.”
“Saya tak berani nak janjilah Mr. Grey. Sebab drebar saya, bawa bas. Paling awal bas boleh dapat pun, pukul 7.00 pagi.”
“Pukul 6.30 pagi awak siaplah. Tunggu bas pukul 7.00 pagi.”
“Nak ke Ipoh pukul berapa?”
“At least sampai sana setengah jam sebelum 10.00 pagi. Pukul 7.30 pagi kena sampai.”
“Okey...! Kejap lagi saya call drebar saya.”
Apalahh...
Dia ingat... bas awam tu bas aku ke? Manalah boleh nak paksa bas datang cepat. Aku bukannya dato’ bandar ataupun owner bas tu!
“Lepas tu, meeting apa lagi?”
“Lepas balik Ipoh, ada minum petang dengan TC 2. TC2? Menatang apa TC 2 pula ni?”
Aku menggaru kepala. Macam pernah dengar Kak Ain cakap TC... TC. Tapi, tak pernah pula aku nak tanya. Beritahu Mr. Grey macam terror.... sekali horror! Alaaaa... aku lemas betul short form ni. Kak Ain tak ajar pun.
TC 2?
Take care 2 kali ke?
Takkan minum petang dengan take care 2 kali.
Tak kena langsung!
Atau... taiko cina?
Tauke cina kot!
The committee?
The chairman?
Chairman nombor dua? Siapa chairman nombor 2?
Alaaa... matilah aku.
“Top client nombor 2!”
“Oh... tak terpikiaqqq pon! Heh, sorry Mr. Grey.”
Aku menepuk dahi. Nasib baiklahhh aku tak main teka dengan dia tadi, nasib baik teka-teka dalam hati. Kalau tidak... naya!
“Apalah yang awak belajar dengan Kak Ain ni Nisa?”
“Dia tak ajar pun short form ni. Mana saya tahu.”
“Kalau saya tak tahu macam mana?”
“Tak payahlah jadi CEO, jadilah macam saya.”
“Ada saja nak menjawab...!”
“Dah soal, saya jawablah.”
“Tengok tu...”

#MrGrey
Rindulah pulak cerita ni...


Tags:

About author
not provided